EVİM NERESİ?

Bugünlerde evde tuhaf sessizlikler oluyor. Annemle babamın evde fısıltıyla konuştuklarını duyuyorum. Bazen fısıltılar bağırmalara dönüyor ve babamın evden çıkmasıyla sonuçlanıyor. Böyle anlarda onlarla hiç ilgilenmiyormuş gibi yapıyorum fakat onların yüzlerindeki ifadeyi anlayabiliyorum. Bedenlerindeki gerilimleri hissedebiliyorum. Korkup ağlarsam, hemen bir oyuncak ya da sevdiğim bir yiyecek almaya gidiyoruz. Kendimi tuhaf, suçlu ve bu durumdan sorumlu hissediyorum.

4,5 yaşındayım. Kötü bir şeyler olduğunu anlıyorum. Bu kötü his geldiğinde karnım ağrıyor, yemek yemek istemiyorum, geceleri uykuya dalmakta zorlanıyorum. Duygularımın normal olup olmadığını bilmiyorum. Yaşadıklarımı annemle babama anlatacak doğru kelimelerim yok. Onlar kavga ettiklerinde çok korkuyorum ve üzülüyorum.

Babam iki haftadır eve gelmiyor. Biz de sık sık anneannemlere kalmaya gidiyoruz. Kafam çok karışık, bu hep böyle devam eder mi?

Sanırım yaşım küçük olduğu için aralarındaki sorunu hissetmediğimi düşünüyorlar.  Ağlamalarıma ve öfkeli davranışlarıma anlam veremiyorlar. Gerçekten öfkelenmek istemiyorum ama içimde engel olamadığım bir vurma isteği var.

Benim yaptığım bir şey yüzünden mi kavga ettiler? Hepsi benim suçum mu? Eğer o oyuncağı istemeseydim, yemeğini ye dediklerinde yeseydim, hala birbirlerini seviyor olurlar mıydı? Birbirlerini hiç sevdiler mi gerçekten?

Bu düşüncelerimi nasıl ifade edebileceğim ile ilgili bir dilsel alt yapıya sahip değilim. Her şeyi seziyorum ama söylemeye gücüm yok. Bir sözle neler yapabilirim? Onlara kendimi nasıl ifade edebilirim? Onlara dürüst olmalarını istediğimi ve güvende olmak istediğimi nasıl aktarabilirim?

Sahiden evim neresi?

Boşanma Süreci ile İlgili Anne- Babalara Öneriler:

• Açık ve gerçekçi kelimeler kullanmak çok önemlidir. Üstü kapalı ifadelerden kaçının.
• Olayı ve sonucunda hissettiklerini anlatabilmesi için çocuğa güvenli bir alan yaratın.
• Çocuğa, kendini ifade edebilmesi için değişik yöntemler sunun. Oyuncak bebekler, resim malzemeleri, kum, kil, kuklalar ve diğer uygun oyuncaklar kullanılabilir.
• Çocuğunuzun üzüntüsü ile size neyi göstermek istediğini anlayabilmek için kulağınızla, gözünüzle ve tüm kalbinizle onu dinlemeye hazırlıklı olmalısınız.
• Terapiye ihtiyacı olup olmadığını anlamak için uzman birinden en azından bir seans profesyonel yardım almak faydalı olacaktır.

Psikolojik Danışman Ezgi ÖZBAK
Oyun Terapisti